PETER VAN EYCK
°1956 Leuven
STUDIES
Hoger Instituut Sint-Lucas, Gent
Diploma Schilderkunst (Atelier Dan Van Severen)
Getuigschrift Pedagogische Bekwaamheid, KTA Brussel
Docent Stedelijke Academie Voor Beeldende Kunst, Leuven
INDIVIDUELE TENTOONSTELLINGEN
2019 Hommage aan Lucas & Amedee, De Libertad, Leuven
2015
EX VOTO, Office d’Art Contemporain, Brussel
2013
Kunstenaar in de Kijker, Kunst in Huis, Antwerpen
2011
Black Is The Color, Passa Porta, Brussel
2010
Yerrow Green, Galerie C. De Vos, Aalst
ELUSIVE COLORS, Antichambre #1, MUSEUM M, Leuven
2008
Flights, Walks and Rallys, Galerie C. De Vos, Aalst
2006
Terminus, Galerie C. De Vos, Aalst
2005
Shots 06, Livingproject, Hasselt
2004
L’embarras du choix, Chapelle de Boendael, Ixelles
Kunst in Huis solo expo, CC Westrand, Dilbeek
2003
Echantillons Couleur/Kleurstalen, Espace Wallonie, Brussel
2002
Eau de la couleur, Galerie Détour, Jambes
2001
Eau De Mobile, M.A.A.C. / Huis vd Hedendaagse Kunst vd Kartuizers, Brussel
Galerie Dialoog, Oostende
1996
Recent Work, Galerie Garage, Wilsele
1990
Galerie Transit, Leuven
1989
Footprints In The Snow, PNT, Tienen
1988
BKT Foyer Brussel
1987
Das Projekt 190SL, Galerie Garage, Wilsele
Peter Van Eyck is gefascineerd door de verstedelijkte mens en de wijze waarop hij zich een weg baant door zijn bestaan. De immense keuze aan beweegrichtingen leidt echter tot wat men noemt de paradox van de vrijheid. Met industriële productietechnieken zoals het lasersnijden en het spuiten met autolakken koppelt hij zijn persoonlijke visie over deze existentiële zoektocht aan een strakke, geestige beeldtaal. Imaginaire wandeltochten en andere grillige trajecten worden als rally’s opgevat en uitgewerkt in de typische bolleke pijl pictogramstijl. Uitgestippelde routes die de wandelaar-piloot wegwijs maken, of soms tot wanhoop brengen, vinden hun neerslag in allerhande roadbooks, gelakte azulejo’s en stalen tegelwanden met daaruit honderden pijlen uitgesneden. Van Eyck’s vroege werken met als weerkerend thema de rechte lijn sluiten hierbij aan. In de muur geplante staven en gelakte spaghetti, seismografische auto- en vliegtuigtekeningen en uitgezaagde citytrajecten illustreren zijn onstilbaar verlangen naar die perfecte lijn. Tegelijk beklemtonen ze de praktische onbereikbaarheid ervan. Van Eyck houdt ervan zijn onderwerpen te demonteren. Deze deconstructiedrang leidt tot neutrale, nevenschikkende ordeningen die hij presenteert als staalkaarten van kleuren of materialen. Door kleuren te vergelijken met industriële staalkaarten wil hij de vanzelfsprekendheid ervan ter discussie stellen. Het industriële kleurenpalet biedt een oplossing voor de problematische communicatie over de kleuren vindt Van Eyck. In het bijzonder het kleurenpalet van de automobielwereld, omdat die over het rijkste repertorium van kleurnamen beschikt. Daarom verbindt de kunstenaar elke kleur die zijn pad kruist met haar overeenkomstige kleurnaam, automerk, kleurcode en productiejaar. Zo klopt hij met slagstempels kleurnamen in chassisplaatjes en construeert hiermee monochrome kleurvlakken, maar ook grote zeemassa’s en impressies van heel slecht weer. Ook in de werken waarbij abstracte kleurnamen via sjablonen op de muur worden gespoten wordt beroep gedaan op de verbeeldingskracht. Door het perforeren van postkaarten met reproducties van zijn favoriete schilderijen, waarbij hij de kleuren vervangt door kleurnamen van auto’s, geeft hij de schilderijen een geheel nieuwe lezing.
Jean-Marie Stroobants