Anne-Mie Van Kerckhoven / AMVK (°1951, Antwerpen, België),
studeerde grafisch ontwerp aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Sinds het begin van de jaren 80 heeft ze een rijk oeuvre met tekeningen en andere werken op papier en synthetisch materiaal maar ook korte video’s behoren tot haar werk. Al haar creaties kenmerken zich door een onverbloemde feministische toon waarin het erotische en het machinefetisjisme met elkaar in aanraking komen. Ze ontdekt de relatie tussen kunst, wetenschap, politiek en sociale thema’s. Jarenlang werkte ze in de omgeving van het Artificial Intelligence Laboratory in Brussel waar de functies van het menselijke brein bestudeerd en gereconstrueerd worden. Ze kwam er in aanraking met het moeilijk doordringbare terrein van het onbewuste. Ze plaatste zich dan ook binnen een opnieuw oplevende traditie waarin wetenschappers en artiesten samen proberen te werken en een meer humane samenleving proberen na te streven. In 1994 schreef AMVK: ‘Mijn installaties gaan dieper in op de prangende problematiek rond hedendaagse overleving gerelateerd aan het herstellen van de aangetaste functies van het centrale zenuwstelsel. De fundamentele principes die aan de basis liggen van de werking van ons brein en die het toelaten om jarenlang ononderbroken te functioneren, slorpen niet alleen de interesse van experten in de filosofie en de wetenschap op maar ook in de kunst. Dit komt omdat die principes gebruikt kunnen worden om overlevingsmechanismen betrouwbaarder te maken’. AMVK onderzoekt manieren waarop onzichtbare vormen van zelforganisatie werkzaam zijn binnen een aantal systemen en hoe die vormen zich telkens opnieuw vasthechten aan de eigen logica van die systemen. Interieurs, vaak huiselijke ruimten, dienen als decor voor haar tekeningen en collages, waarin droomachtige futuristische ontmoetingen tussen mensen en machineachtige vormen afspelen. In de jaren negentig maakten handgemaakte werken plaats voor computergraphics. De beelden werden vergezeld van teksten die de boodschap van Van Kerckhovens trotse, soms exhibitionistische vrouwelijke figuren onderstrepen, net als liedjesteksten. Naast het visuele aspect speelt muziek een belangrijke rol in haar creatieve productie. Onder de naam Club Moral (1981-heden) speelt zij samen met Danny Devos al jaren een sleutelrol in de Antwerpse experimentele muziekscene. Wanneer een denkrichting nieuwe kennis en de waarnemingen van haar verschijning structureert, analyseert en indeelt, vormt die denkrichting zich om tot een vitaal, energiek nieuw abstract dat me een boost geeft. Het ondersteunt onmiddellijk de werkroutine die essentieel is voor mijn persoonlijk bestaan en ontwikkeling. In 1979 maak ik mijn eerste installatie en noemde ze ‘Art:Science=Future:Logics’. Elk wetenschappelijk artikel met een utopische ondertoon en elke logische reflectie over de systematiek van perceptie drijven me om verder te gaan in mijn zoektocht naar wat het verstand tot het verstand maakte en om aan die problematiek de noodzaak, de onvermijdelijke drang te koppelen om nieuwe dingen op de wereld los te laten zoals ‘artefacten’.

EEN BLOEM VAN SMARTEN WAS HAAR MOND
galerie Transit, Leuven, 1991

Wraakgodinnen, erinyen.
Wraakgodinnen, erinyen, zijn zoals furiën en gorgonen instrumenten van de goddelijke wraak na menselijke fouten. Ze zijn altijd met drie, zoals oa. ook de keltische godinnen. De erinyen verpersoonlijken het geweten en zaaien verschrikking en ontzetting in het hart. Ze zijn het symbool van spijt en schuldgevoel, van de autodestructie van de persoon die zich overgeeft aan het besef een fout begaan te hebben die onvergeeflijk is.
Wanneer wraakgodinnen moirai worden hebben ze specifieker met “het lot” te maken. Als wachtsters van de natuurwetten waakten ze oorspronkelijk over de fysische zowel als over de morele orde van de dingen. Al wie ten koste van zowel de goden als de mensen enig recht overt- rad werd door hen gesanktioneerd. De evolutie van hun terrein beantwoordt aan die van het geweten dat eerst verbiedt en verhindert en daarna ver- oordeelt en vernietigt.
Alecto, Megaera en Tisiphone zijn de 3 erinyen. Naar aanleiding van de niet te stuiten, alsmaar groeiende aanwezigheid van computers en de macht die hen toebedeeld wordt, stelt men zich in academische kringen de vraag of het niet raadzaam wordt, analoog aan de Principia Mathematica, een Principia Cybernetica in het leven te roepen. Aan de V.U.B. te Brussel deed een groep onderzoekers een poging tesamen één systeem van cybernetische filosofie te bouwen en dit in betrekking tot de epistomologie (1), de metafysica (2) en de ethiek (3), of de allerhoogste menselijke waarden.
Het abstracte beeld dat zich als een symbool manifesteert, krijgt de vorm van een figuur temidden een sociaalmaatschappelijk universum. Complex. Fragmentair. Vandaar mijn erinyen.

_{(1) met betrekking tot het nu
(2) met betrekking tot het verleden
(3) met betrekking tot de toekomst}