De in Londen woonachtige Cummings en Lewandowska werkten van 1995 tot 2008 samen aan projecten waarin ze op kritische wijze de relatie tussen kunst, kunstinstellingen, politiek, maatschappij en economie analyseerden. Institutionele kritiek alleen is nooit voldoende, steeds houden ze ons ook een toekomstvisie voor. Hebben deze visionaire beelden zin? Lewandowska benadrukte in een eerder interview het grote belang van het utopisch denken: ‘(…) het bestaande systeem is het resultaat van de betrokkenheid van verschillende mensen (…). Instituten zijn machines die bepaalde waarden vertegenwoordigen, en het is ook aan ons, kunstenaars, om te bepalen wat er met hen zal gebeuren, wij maken deel uit van hun toekomst, en bepalen zo niet alleen hun, maar ook onze toekomst.’
Hun film werd getoond in de tentoonstelling ‘The Global Contemporary. Art Worlds After 1989‘ in Karlsruhe. De samenstellers hebben gekozen voor werk waarin zij aan de hand van kunstwerken hun visie op de gevolgen van de globalisering op de kunstwereld ontvouwen: enerzijds het nefaste effect van de wereldwijde marktmechanismen, anderzijds het positieve effect van nieuwe netwerken en generositeit.

Copyright 2011: Mirjam Westen