Joris Ghekiere occupies a distinctive and ambiguous place within the tradition of painting. He refuses to restrict himself to a single theme or style or to adhere to one particular painting technique. The artist is inspired, among other things, by the beauty he perceives in his own photographs or images he finds on the internet. A beauty whose hidden meanings he invariably reveals through his use of colour, shading, or unusual perspectives. 
Ghekiere undermines the simplistic distinction between figuration and abstraction, between culture and nature. His images attract and repel. They reinforce each other in their complementarity. He refuses to take a simple perspective, incessantly challenges the viewer to penetrate his work. One has to visually dig into it. 

The layeredness of Ghekiere’s work manifests itself as well in the materiality of his paintings. Behind a seemingly monochromatic canvas – the etiolated colour present as a remnant of something more – lurks another colour, another layer. A process of addition, reduction and suggestion.

NL

Joris Ghekiere positioneert zichzelf op een eigenzinnige en dubbelzinnige manier binnen de traditie van de schilderkunst. Hij laat zich niet vastpinnen op één thema of één stijl en wil zich niet vastklampen aan één schriftuur. 
De kunstenaar laat zich onder meer inspireren door de schoonheid die hij ontwaart in eigen foto’s of in beeldmateriaal dat hij op het internet vindt. Hij legt steeds de dubbele bodems van die schoonheid bloot door middel van zijn kleurgebruik, een schaduw, een ongemakkelijke invalshoek.
Ghekiere ondergraaft het simplistische onderscheid tussen figuratie en abstractie, tussen cultuur en natuur. Zijn beelden trekken aan en stoten af. Ze versterken elkaar in hun complementariteit. Hij weigert een eenvoudig perspectief in te nemen, waarbij hij de kijker steeds uitdaagt om zijn werk binnen te dringen. Je moet erin graven met je blik. 

De gelaagdheid van Ghekieres werk manifesteert zich ook in de materialiteit van zijn schilderijen. Achter een schijnbaar monochroom doek -de gedegradeerde kleur als residu van méér– schuilt een andere kleur, een andere laag. Een procedé van toevoeging, reductie en suggestie.

De selectie bestaande werken in CypresGalerie tonen het schilderproces van de kunstenaar. Ze getuigen van de roes van het schilderen en de ambivalente verhouding tot -vergankelijke- schoonheid. Kunstige trouwkapsels en bloemen verleiden en misleiden.