Thomas Raat | Echoes
Galerie Transit presenteert met trots de nieuwe tentoonstelling van de Nederlandse kunstenaar Thomas Raat. De tentoonstelling loopt van 22 oktober tot 10 december 2023 en toont een selectie van recente schilderijen en sculpturen die voortbouwen op Raats onderzoek naar de verbreiding en versplintering van de modernistische beeldtaal.
Thomas Raat (°1979, Leiderdorp) is gefascineerd door de manier waarop de experimentele beeldtaal die voortkwam uit een kleine kring avant-gardisten in de loop van de twintigste eeuw conventioneel werd, doordat vele kunstenaars en vormgevers haar tot voorbeeld namen. Zo ontstond een kunsthistorische schemerzone van afgeleide stromingen en toepassingen, die Raat ‘slipstream’ modernisme noemt. Zijn authentiek ogende beelden lijken zich te positioneren op het kantelmoment waarop het experimentele karakter van de aanvankelijk radicale, nieuwe beeldtaal huiselijk begint te worden.
In zijn schilderijen maakt Raat gebruik van de esthetische concepten van boekomslagen, affiches, platenhoezen en andere grafische ontwerpen die verschenen in de jaren 1945 tot en met 1970. Hij ontdoet deze ontwerpen van hun tekstuele informatie en schildert ze op groot formaat na met olieverf op paneel. Door de matte, kleurintensieve afwerking doen de werken denken aan een gezeefdrukt beeld en refereren hiermee aan hun toegepaste oorsprong. Echter, wanneer het werk van dichtbij bekeken wordt kan de tactiliteit van de kwaststreken en de met inkt gevulde groeven waargenomen worden.
In zijn sculpturen gaat Raat nog een stap verder in het ondermijnen van de modernistische idealen. Hij maakt gebruik van alledaagse voorwerpen zoals stoelen, tafels, lampen en klokken, die hij transformeert tot abstracte composities door ze te beschilderen of te bedekken met gekleurde folie. Zo creëert hij een spanningsveld tussen functionaliteit en esthetiek, tussen herkenning en vervreemding.
De kunstenaar schreef zelf onderstaande tekst bij de komende tentoonstelling [oktober – december 2023]:
“My recent works evolve around the scenario that our current western society will collapse and all knowledge, understanding and ideology attached to 20th century culture, as institutionalised today will vanish. A scenario equally absurd as inevitable looking at the larger course of history. In this scenario the remains of the recent past, the modern age, can be rediscovered, reinterpreted and recontextualised, given the chance to redefine itself.
By approaching the visual grammar of the modern age (the 20th century) from an archeological point of view – by studying human activity through the recovery and analysis of material culture – an alternative, non linear understanding of a modernist society can emerge, starting from the imaginary excavation of a ‘forgotten cultural landscape’.
A scenario inspired by lost ancient civilisations such as (pre-) dynastic Egypt, my work draws a parallel between comparative mythologies and the hierarchical canon that characterised 20th century modern art. Egyptian religion was not static and able to adapt its rules to the needs of the moment, if a city grew in importance, so did the local god, etc.
I am proposing a similar flexibility when ‘excavating’ the remains of modernist ideology.My works mimic the notion of the ‘original,’ yet they do not pretend to represent or formulate any supposed archaeological find but can be regarded as physical reincarnations of what once was authentic.
However, my work does not start from the physical object itself but rather focuses on the residue of the image, the either printed or digitally reproduced footprint of an artwork. By regarding the visual archive of the 20th century as an archeological site itself it creates a revised context in which a modernist visual grammar, that’s shrouded in mystery, can be reactivated and mapped out anew.
History is never written objectively and truth is defined by context. Not by renewing the image itself, but by reconsidering the context in which it can be read, my works manoeuvre between the physical and the mental, copy and original and fact and fiction, seeking for legitimacy in future days.”
Thomas Raat woont en werkt in Amsterdam. Hij studeerde af aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag in 2001 en volgde een werkperiode aan de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam in 2012. Hij won zowel in 2003 als in 2004 de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst. Zijn werk is onder meer tentoongesteld in Schunck* (Heerlen), Dover Street Market (Beijing), ANDOR Gallery (Londen), Juliette Jongma (Amsterdam), P/////AKT (Amsterdam) en Galerie Transit (Mechelen).
Voor meer informatie over Thomas Raat en zijn werk kunt u terecht op zijn website¹ of op de website van galerie Transit². U bent van harte welkom op de opening van de tentoonstelling op zaterdag 22 oktober om 14 uur.
https://transit.be/artists/gallery-artists/thomas-raat/
https://transit.be/artists/gallery-artists/thomas-raat/biography/